Ecologische verbindingen

In verband met het aanleggen van ecologische verbindingszones tussen een aantal natuurgebieden in de Afferdense bossen worden er gratis sprokkelvergunningen uitgegeven. Er kan dan o.a. hout gesprokkeld en strooisel verzameld worden.

Het nationaal park De Maasduinen maakt deel uit van een aaneenschakeling van natuurgebieden langs de oostoever van de Maas, van Gennep tot Venlo. Momenteel omvatten deze gebieden al vele duizenden hectaren en zij kunnen in potentie aaneen groeien tot een areaal van zelfs wel meer dan zesduizend hectare.

De gehele zone is opgenomen als kerngebied van de hogere zandgronden binnen de Ecologische Hoofdstructuur van Nederland. Aansluitend zijn de begeleidende gronden van de Maas aangewezen als de kern/ontwikkelingsgebieden van het rivierengebied.

Vanuit het nationaal park De Maasduinen lopen groene verbindingen naar:

• het Noorden: het Heijense bos en vervolgens ook het dal van de Niers en Kendel
• het Zuiden: de Leeremarkse, Lommer- en Schandelose heide, met onder andere Ravenvennen
• het Westen: het aangrenzende Maasdal en oude Maasmeanders langs de Maas
• het Oosten: de aangrenzende lagere zandgronden en veengebieden

Bedreigingen

Verzuring, verdroging, vermesting en betreding vormen ernstige bedreigingen voor de natuur in het algemeen en dus ook voor het nationaal park De Maasduinen.

Luchtverontreiniging

De hoge concentratie van stikstofverbindingen in de lucht (ammoniak) leidt tot zure neerslag en verzuring van de bodem en het water. Deze toename van voedingsstoffen (vermesting) in de bodem bedreigt de heide. De heideplanten worden verdrongen door grassen en braamstruiken. Daarmee verdwijnt een geschikte leefomgeving voor speciale planten en dieren. De naaldbomen vertonen, evenals elders in Nederland, een verminderde gezondheid als gevolg van de luchtverontreiniging. De vennen zijn door de verzuring aan het vergrassen met pijpestrootje. Ook amfibieën worden door de verzuring bedreigd. In overleg met de agrarische wereld wordt gezocht naar oplossingen.

Verdroging en waterkwaliteit

Verdroging is een verschijnsel dat veel Nederlandse natuurgebieden bedreigt. Verlaging van de locale grondwaterstand ten behoeve van de landbouw, drinkwatervoorziening en industrie, heeft ingrijpende gevolgen voor de plantengroei. Ook de waterkwaliteit laat te wensen over. Voor verbetering van de waterkwaliteit in bijvoorbeeld het Gelderns-Niers kanaal zijn internationale afspraken nodig.

Betreding

Heide, stuifzanden en de oevers van vennen zijn gevoelig voor betreding. De bodem verdicht zich als er te veel over gelopen wordt. Dit kan zo ernstig zijn dat de vegetatie blijvend schade oploopt. Dat geldt ook voor de waardevolle korstmossen die grote delen van de stuifzanden bedekken. Betreding van drooggevallen venbodems kan tot gevolg hebben dat de onderliggende ondoorlatende laag lek raakt. Het publiek wordt dan ook verzocht om mee te helpen de natuur te beschermen door op de wandel-, fiets- en ruiterroutes te blijven.